Zobacz więcej

Reklama

Global Press Polska

W latach, które upłynęły od stworzenia 'Big Black Coat', Greenspan współprodukował i miksował dwa albumy dlaJessy Lanza (2016 'Oh No' i 2020 'All The Time'), opiekował się, a następnie opłakiwał swojego ojca i zbudowałstudio nagraniowe w swoim rodzinnym mieście Hamilton, Ontario. Na początku 2020 roku Didemus dołączył doGreenspana w Hamilton, aby nagrywać przez kilka tygodni przed powrotem do domu; w marcu pandemia Covid-19 zmusiła świat do zamknięcia się.W tym niepewnym okresie, korzystając ze współtwórczości i muzykalności Didemusa, Greenspan napisał i nagrał'Waiting Game'.

Dodatkowymi muzykami na płycie są Kanadyjczycy: Colin Fisher, współpracownik Caribou, grana saksofonie, a Alanna Stuart, frontmenka Bonjay, śpiewa razem z Greenspanem w utworze "Yes 2".Wiosną 2020 roku Greenspan przemierzał szlaki jezior i wodospadów w Hamilton i słuchał muzyki starszychtwórców, z których niektórzy niedawno zmarli: Florian Schneider, Jon Hassell i McCoy Tyner wraz z JohnemMartynem i Sly Stone'em.

Te łagodne, budujące świat utwory skłoniły go do zastanowienia się nad tym, jakdynamiczny zakres współczesnej muzyki popularnej został źle wykorzystany, przedkładając głośność nad głębię iszczegóły.“A weird fact of the perception of sound is that you hear more accurately at lower levels of volume” mówiGreenspan. “You can get into a space most intensely that way, and I realized that I wanted to make a pop recordthat lived in that space.” Zainspirowany pomyślał: “What if I created an immersive environment of what he hasnamed ‘peripheral music’, as it were, by recording huge amounts of material but layering it imperceptibly into asquiet a place as I can?”Aby to osiągnąć, Greenspan wykonał kilka kluczowych kroków.

Zatrudnił amerykańskiego inżyniera Lou Clarka,poleconego mu przez jego wieloletniego Mastering Engineera Boba Westona, do zbudowania studia, w którympriorytetem była sala syntezatorów i sala mikserska. “It’s the best piece of gear you’ll ever have,” mówi o tymdrugim. “The mixing room is 20 decibels. When you get into it, alone, that kind of quietness puts you in acompletely different headspace.”Jeśli chodzi o sprzęt do końcowego miksowania, sparował ćwierćcalowy magnetofon Studer A80 z systememredukcji szumów Dolby Spectral Recording (SR).

Zaprojektowany, aby zachować wysokie częstotliwości taśmy,jednocześnie eliminując syczenie z niej, Dolby SR “is able to produce a dynamic range that is larger than acompact disc,” mówi Greenspan.“It was the pinnacle of recording tech in the early 90s and then when people started recording music oncomputers it became less relevant. I picked up the Dolby SR for $100 and sent it to this audio guru, whorecalibrated it and built a power supply to increase the machine’s dynamic range.” W studio "ponownie wzmocnił"swoje syntezatory i klawiatury, jak Yamaha DX7, podłączając je do wzmacniaczy gitarowych i nagrywając je namikrofonach. “It made the digital sounds feel more spatialized,” mówi.

Wszystko razem sprawiło, że Greenspan nabrał przekonania, że cichy dynamizm był stylem 'Waiting Game'. “Theirony is that, with contemporary technology, the range from the noise floor of equipment to the highest noise youcan make is so huge now that you could record the most dynamic music ever, but most people use that dynamicrange to increase loudness,” ubolewa.“If you’re watching an old black and white movie on television and then suddenly a commercial comes on, youthink, ‘Holy shit, that commercial is crazy loud’ - that’s what so much current music is now, that level of loudness.It’s not a technology problem, it’s a mixing and mastering problem.”

Greenspan spędził większą część sześciu miesięcy ucząc się obsługi, czyszcząc i rekalibrując swoje maszynytaśmowe, a proces miksowania 'Waiting Game' trwał jeszcze dłużej.

Był to jednak czas pouczający. W podobnysposób, jak ręcznie robione noże podobają się szefom kuchni, nauka obsługi tych magnetofonów stała się dlaGreenspana prywatnym, wartościowym rzemiosłem. “It’s hard to learn how to use it, but once you do learn, it’sspecial. It forces you to work in a way that, in turn, forces you to change your approach, rather than imbuing theproduct of your work with any particular qualities,” - myśli Greenspan.

Kanadyjski duet Junior Boys wydał swoją szóstą płytę zatytułowaną "Waiting Game" 28 października 2022 roku.Po sześciu latach od ostatniego albumu "Big Black Coat" z 2016 roku, producenci Jeremy Greenspan i MattDidemus stworzyli album, który wyróżnia się nastrojem delikatnym i refleksyjnym, różnym od ich poprzedniego -energetycznego i inspirowanego R&B.